Pages

8 Mart 2014 Cumartesi

Akrep,Yelkovan,Çay

Saat gece yarısına vurmaya başladığında
Akrep ile yelkovanın yarışı biter
Zaman biz acı cekelim diye çoğalır,akmaz
Saatleri saydığın dışı dolu içi boş gündüzlerden
Saniye saydığın baştan sona yalnızlık dolu gecelere..
Zaman durmuştur bir kere
Seni oyalayacak tek şey acı düşüncelerdir artık
Bide senin çabalarına rağmen seni terk etmeyen sinekler.
Ne garip değil mi onlar bile birden çok
Herkesin bir eşi var bizim yok…
Aslında acı olmayışından çok, olduğundan dolayı…
Herkes yalnızlıktan dert yanar ya
Aslında yalnızlığın gelişi bile çokluktan
Seversin birini deli gibi

Annen gibi
Ekmek gibi
Çay gibi
Belkide kimseyi sevmediğin gibi seversin
Hayatının her saniyesini onunla doldurur
Her kareye onu yerleştirir
Çayın deminde bile onu bulursun.
Bütün olursun
Bir olursun
Bilmezsin,düşünmezsin hiç gidişi
Unutursun yarını
Unutursun ölümü
Tekmiş gibi
Akrebin yelkovanı sevdiği gibi seversinde
Unutursun pili
Unutursun gidişleri
Sonra alırlar senden onu
Bir başkası,bir kaza,bir sebep
Gider işte kalırsın yalnız
Gider işte bir sineğe imrenir olursun
Dünya durur
Zaman durur
Ama sen duramazsın
Her kare hayal olur
Her çay o olur
Her gelen o sanılır
Her gidende o…
Bilirsin gideni tutmak mümkün değil
Bilirsin ama çabalarsın
Kazırsın tırnaklarınla amaçsızca
Çabalarsın
Ama bilirsin gideni durdurmaya güç yetmiyor.
Gidişin ardından kalırsın yalnız
Bu yüzden sende gidemezsin
Bilirsin artık acı,sıcak çaya benzemez
Bilirsin acı merhemle dinmez
Gidemezsin kalırsın
Yalnız bir başına
Karelerde yaşarsın hatıraları
Gittiğiniz yerlerde
İçtiğiniz çayda
Bilirsin giden dönmez

Bilirsinde sen gidemezsin…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder