Çay,Kalem,Kelam
Yazıyoruz
Yazmaya çalışıyoruz
Kalem elimizde
Çayımız deminde
Acı yine bedeni zorluyor
Dışarı çıkaracak yollar lazım
Yok artık menfaatsiz dostlar
İçimizde büyüyor
Tohumlar tüm zerremizde
Acıyla birlikte lal oluyor beden
Kalem geliyor akla
Yaz diyor yaz rahatla
Başlıyoruz boş sokak boş kaldırımlar
Onsuz geçen gecelerden
Onsuz uyanılan sabahlara..
Bakıyorsun mutluluk hiç..
‘’Oysa tek dilekti mutluluk’’(sagopa kajmer)
Kim aldı nereye sakladı onu
Kim çaldı kim düşman bize
Çocukluğumuzla birlikte geride mi kaldı masumane gülmeler
Büyüyünce yasak mı sebepsiz sevinçler
Ağlamaklı gözlerde mi yaşam
Yaşamak başlı başına acı kervanı mı
Kervana mutluluk almak çok mu para?
Dünyalar kadar açsak kollarımızı
Bu kadar seviyoruz desek de gelmez mi ?
Gelemez mi ?
Acının kardeş olduğu bedende
Mutluluğun namazı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder