Ayrılığın uğradığı akşamların ortasındayım
Bir yanım sevdaya,
Bir yanım korkuya teslim.
Her adım atış bir çelişki, her çelişki yeni sorular, her soru belirsizlik.
Cevaplanmayan ne çok soru vardı aslında
Ne çok bilinmezlik
Ne çok bilmediklerimiz vardı.
Korkuları bedenlerde büyütüp nasılda esiri olmuştuk.
Mutluluğu da kaçırıyorduk, onu vereni de
Kendimize ne çok zararlar veriyorduk, hayal dünyası kurmalarımız ile.
Pireyi deve yapmak nede güzel geliyordu,
Şükürsüz bu gecelerde.
Ne çok biliyorduk kendimizi de,
Ne kadar ufak görüyorduk sizleri…
Kulelerin bile tepesindeydik bazen
En büyük sorun biz
En küçük siz oluyordunuz.
Mesafeleri hesaplamak yoktu hiç niyette,
Eminlik gökyüzünde.
Kabulleniş her şekilde,
İsyan bol biçimde.
Yokluğun tasvirine harcadığımız zamanı bulmalara hiç katmadık.
Olduğu gibi kabullendik, her şeyi yok saydık.
Geleni görmek yok oldu, herkesi o sandık.
Her kalıba bir beden
Her bedene bir ruh saldık.
Bir oturup da kendimize
Neyin varı çok saydık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder