Öncü

Yarısında terkettiğim çok yol oldu benim
Beraber yürüdüklerimin güvensizliğinden...
Hayatı aksamalarla öğrendi insan
Gidenlerin
Gelemeyenlerin
Gelmeyeceklerin
Her aksaklık bir yarımlık oldu hayatta
Bir eksiklik
Bir hiçlik...
Acı dolu yolculukların kahramanıydı her insan
Mutluluğa aç toplumun bir zerresi
Arayanların baş karakteri...
Arayanın bol bulunanın az olduğu bir günden
Merhaba dünya
Kelimelerde herkes şah
Herkes acı içinde arayan
Yollara çıkarken kaybolan...

Korkuların esir aldığı bedenlerin öncüsüyüm bugün
Sabahlar sadece rutinleşmiş bir sebep
Yaşamak sadece geceleri anlam kazanan
Gerçeklik sadece ucu bucağı olmayan hayaller...
Oyuncusu eksik bir filmin finalindeyim bazı gecelerde
Ne yazmaya mecalim kaldı
Ne oynamaya yeteneğim
Rol yapmalarda kesmiyor artık düşünceleri
Kendimi kandıramayacağımı da öğrendim
Yapmacıklık acılara göre değil artık biliyorum
Sensizlik hiç eksik olmayan bir yara izi
Dikiş tutmayan
Kaybolmayan
Acı başrol hayatın köşelerinde
Maskeler çok para acizliğin alamadığı
Ben şimdi bir kimsesiz en kalabalıklarda
Ben şimdi hepten sensiz yalnızlıklarda
Hayallere yer kalmadı acılardan
Düşünmeye engel oluyor birşeyler hep
Düşünememek ne büyük eksiklik gecelerde...
Ölüm ne güzel gecelerde
Kavuşmak ne acı...