Yudumladığım çayda bile sen vardın
Senin kokun
Senin sıcaklığın
Çayı sevdirenim...
Çayımı alıp kitap okumak İstanbul'un tüm gürültüsüne rağmen..
Sevmediğim balkonundayım
Elimde senden kalanlardan bir kupa.
En sevmediğin demlilikde eşlik ediyor bana,
Senin demleyemediğin çayım.
Tek dostum gökyüzü
Ve oyuncağım bulutlar.
Takılı veriyor gözüme bir kuzu
Ardı ardına geliyor kaplumbağa, araba, sen...
Herşey sen ve sana benzeyen...
Okumak fikri rafa kalkıyor da
Kitap hala baş karakter.
Birlikte okumalarımızdan kalan güzel arkadaş
Seni izlediğim kitap üstü zamanlar..
Kaldıramıyorum o yüzden seni izlememde emeği olanları...
Seni izlemek İskender Pala'dan da
Emrah Serbest'dende cazip geliyor...
Zora ki sevdiğim ne çok şey var
Bize tutunmama yardımcı olan..
Sende kalmama eşlik edenler şimdi nede güzel arkadaşlar..
Bulutlarda gidiyor yavaş yavaş
Sinemada yanmaya başlayan ışıklar gibi.
Bitti diyor bugünde bitti mutluluk.
Kalanlarla yeniden tutunmaya çalışıyor insan
Yarının umut dolu ışıklarına.
Ya gelirseler artıyor, umut aşığın veli nimeti..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder