Usulca oturduğu bankın üstünde
Akmaya yüz tutmuş gözyaşlarına engel olmaya çalışırken,bu derece üzülmek için ne yaptığını sorgulamaya çalışıyordu.
Anın duygu yoğunluğundan çıkıp, düşüncelerini temizleyip sakinleşmeye çalıştı. Gözyaşlarına sebep olanın aldığı çantasından bir sigara çıkarırken bir damla yaş akıttı üstüne, ıslanınca daha ağır olur dedi ve çekti içine.. Derin bir nefes gibi gözüksede, acı dolu yılları hapsetti ciğerlerine, boşa akan zamanları.. Ne ciğerleri dayandı buna nede fazlasına nefesi...
Umursamaz bir edayla geri bırakırken dertleri düşünme eylemine meyillendi. Hatalar neydi ? Nerede durmam nereye dönmem gerekiyordu. Sigarası biterken usulca etrafına bakındı. Yeşile eşlik eden çocukları izledi. Onlarla çocuk oldu.
Düştü
Kalktı
Yere attı sigarasını, başını vucüdun dünyanın yükünü yükleyen gözyüzüne kaldırdı.
Yağmur yağacaktı sanki..
Dünyada eşlik edecekti ağlamasına.
Sanki biz senin yanındayız dik dur diyordu kararan bulutlar
Sonra asıl hatasını farketti.
Yere attığı izmaritin etrafta, o masum çocukların içinde ne büyük bir kir olduğunu gördü. Kendi derdinin içinde bıraktığı gibi...
Uzakdan bir hiç, yakından bir dev gibi
Aklına geldi herşey
Zaman durdu o anda
İlk duygusallığını hissetti
İlk ağlayışını
İlk yaktığı sigaranın öksürüğü geldi aklına
İlkler birike birike ne büyük çöp yığınları oluşturuyor dedi.
Eğildi izmariti aldı sanki bir acısı yok olmuştu o anda
İçinde ki çöplüğü buldu ve ufakran büyüğe düşünmeye başladı.
Doğruldu derinden bir ya Allah nidasıyla
Artık içinde ki çöplüğu temizlemeye kararlıydı.
Ölçtü biçti yürürken kedilerle
Her yaşantının olumsuzlukları geldi aklına
Sorunsuz kimselerin olmadığını farketti.
Dertlerin derecesini...
Şükür dedi
Bunada şükür
Bekleyenlerini bildi ve bekletmemek için gitti..
Yenilerini bulmak için birşeylerin...
Kelam akmış kağıda...
YanıtlaSil