Derecesini kim belirler? Herkes özler mi yoksa özlemek bazı kişilere özel bir şey midir? İnsanların özlediğini nasıl anlarız? Özlediğini hep belli mi etmeli insan, susanlar da özlemez mi? Bir biri ardına gelen özlem dolu sorular. Özlemek kelime anlamı ile ‘Bir kimseyi ya da bir şeyi görmeyi, kavuşmayı istemek.’ demek-miş. Biz özlemek kelimesine ne anlamlar yüklüyoruz acaba…
Herkes özlenir mi yoksa sadece sevdiklerini mi özler insan? Sevdiklerimiz… Özlemek sevgi ile doğru orantılıymış anlaya bilene ne âlâ… Özlemek büyük kavram her bedende ayrı yer tutan. Herkesin özlemi kendine göre en büyük, herkes bu işi en iyi yapan…
Özlemin sonu kimine göre kavuşma arzusu kimine de garip bekleyiş. Bizde özleriz, özlersek yazarız. Bize kalem veren aslında doğru orantıda ki özlemdir. Her özleyenin birde özlem bastırma çabaları vardır. Belli etmeden dışa vurmayan duâlar, kalabalıkta mutluluk rolleri… Özlemek kavuşma gününde biter mi yoksa yan yanayken de özler mi insan? Kavuşunca geçer mi o sabırsız bekleyiş o duâ?
Aklıma geldi de mesela insanlar yazı özler, yaz gelince isyan ederek. Bizde böyle mi özlüyoruz? Fatih böyle mi özledi İstanbul’u ya da Şems Mevlana sını? Yusuf(as)’u böyle mi özlemişti Yakup(as) ? Özlem canlı her varlıkta olan ama kademisinin farkına varılmayan, hissedilen, acıtan ama görülmeyen bazen bilinmeyen…
O’nu özleyin
O’nun kullarını özleyin
Yeşilini özleyin
Siyahını özleyin
Gözlerini özleyin bakışıyla gelen…
‘’Özleyin, özlem bitmesin ki var olunsun, sıkılmasın, bunalmasın sevdalar. Özleyin ki kavuşma değer bulsun. Sevda kazınsın hâfızalara. Özleyin ki haram girmesin araya ilelebet olsun yürünen yollar’’
Özlerim ki gördüğüm resimlerindedir kavuşmam. Ne demiş Mecnun; Bir gün bulunduğu yere bir köpek gelir. Kimse ilgilenmezken, Mecnun köpeğe büyük ilgi gösterir. Niye böyle yaptığını sorarlar, “Siz bilmiyorsunuz, bu köpek Leyla’nın diyarından gelmiştir.”
O resmi senin gözün görmüş, bende bakamda huzur bulam…
