Her sokak , köşe başı neden onu hatırlatır ?
Yürüdüğünden midir onunla , yoksa yürüyenlere mi özenir insan ?Elindeyken görmez de neden gidişlerde öğrenir?
Terkedilişler mi öğretir bize sevmeyi yoksa yok olunca mı anlaşılır değer… Oturursun bir banka hayat durur gözlerini kapatmanla , kulağında gidenlerin sözleri düşlerinde kavuşma . Acılara merhaba dediğin yeni bir yaşam . Vakitlerini onunla geçirmeye başlayacağın hayal dolu zamanlar .
Gidişin farkına varmaya başladığında anılar geriye ket vurmaya başlar. Birlikte yaptıklarınız, cümleleriniz, mimikleriniz bir olur. Dünya o olur da bir sen sen olamazsın artık.Günler onun hayalini başlatır.Öyle de devam ettirir seni her geçen gün daha da eriterek. Kör olursun bazen çevrene , bazen de sağır sana son ses söylenene.
Düşünce anlarsın kalkmanın zor olduğunu. Onun önemini anca o zaman anlarsın belki de.
Belki de bir şeyler paylaşmak istediğinde gelir aklına ve başlar içinde acıya hapsolmuş zamanlar. Gitmeden görmek neden zor bizlere.Neden elde iken körleşir insan . Tutmak neden zor gelir mutluluğa? Mutluluk kaçmayı mı sever aslında ?
Bir şey bilirim aslında ağlaya ağlayabildiysen onunla bırakma asla. Gülmek herkesle kolay da ağlamak güven ister gözyaşlarında.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder