Boş sokak,Boş kaldırımlar..

Ağır ağır yürüdüğün boş kaldırımlarda hep yanında ‘o’ varmış hissi olacak içinde. Onunla yürüdüğün zamanlar gelecek aklına… Elini tuttuğun kaldırımların daralan kısmında ona yol verişin, bazen yanından ayrılmamak için yolu geçen arabaları umursamayıp yola atlayışın… Herkes seni tek başına zannederken etrafındakilerden deli damgası yiyecek, yine de kimseyi umursamayıp sadece onu düşünecek acılar içinde mutlu olmaya çalışacaksın…

Sana anlam yüklemeye çalışanlar hiçbir zaman bilmeyecekler aslında onlarda bile ‘O’ nu yaşadığını. Saniyeleri saatlere, saatleri günlere aktarırken insanlar, sen bir zamanda kilitlenip belki günler belki

aylarca çıkmayacaksın. Kendine geldiğinde bile ilk baktığın noktada ‘o’ olacak. Onu görmüş gibi mutlu olup koşmak isteyecek beklide kendine gelemeyip O gördüğüne gidip sarılmak isteyeceksin. İnsanlar seni deli sapık zannedecekler ama kimse bu viran bir âşık yakıştırması yapmayacak.

Herkes aşk kavramını kendindeki gibi biliyordu. Sen onlara göre deli onlar sana göre deli. Dışlanmışlığın adı olacaktı belki de bu… Gün geçtikçe yalnızlaşmanın ona odaklanmanın adı. Üzmeyecektir aslında bu seni çünkü kimse seni ayıramayacaktır ondan. Her saniyen hayallerle dolacak. Önceden gittiğiniz yerlere gidecek. Aynı mekânları tercih edeceksin. DÜŞLERINI BÖLEN GARSONUN NE İSTERSİNİZ LAFINA CEVABIN DAİMA ‘’İKİ KİŞİLİK ‘’OLACAKTIR. Ve sen yine deli olacaksındır.

Kime göre deli… Anlayan olmayacak Anlamak isteyende… Ve sen bir tek deliliğin ile mutlu olacaksın.